همسایه

-مونیکا؟

-نه ، مونیکا

صدای بچه گانه ی خجالتی آمیخته با مقادیر زیادی لوسی اش به سختی از حنجره اش خارج میشد 

تکرار کردم 

-مونیکا ؟

درحالیکه مرتب از این پا به اون پا میپرید بلند تر گفت "رونیکا "

-چند سالته رونیکا ؟ 

-نمیدونم

-اسم خواهرت چیه ؟

-مونیکا

دختر بچه ی بزرگتری رو توی چارچوب در خونه اشون دیده بودم چند دقیقه پیش که تا چشمم بهش خورد به سرعت در رو بست و بنظر میومد در رفته . زن همسایه ی روبرو میگفت دختر بزرگتر مدرسه میره و این یکی مهد کودک .

زن 10 سالی از زندگی مشترش میگذشت و ظاهرا اصالتش کرد بود و خانواده اش به دلایلی نامعلوم ساکن یکی از شهرستانهای همجوار 

ظرف 3 دقیقه تمام اطلاعات مفید زندگیش رو روی دایره پهن کرد و بعد از یه عذرخواهی مفصل که به نظر علتی جز هیجان و تعارف نداشت رونیکا رو برد پارک 

خنده ام گرفت ... فکر کردم " حداقل خیالم راحته دختر بچه ای در همجواریم خواهد بود تا همبازی ای باشه برای کودک شیطون درونم و زن جوان ساده دلی مقابل خانه ام زندگی خواهد کرد که دغدغه ی روزانه اش رتق و فتق امور خانه و دو دختر بچه ی 4 و 7 ساله اشه

آنارام باشید