حباب امن خودساخته

یادم رفته بود که چقدر محیط اینجا برای منی که انقدر در درونم غوغا بپا میشه وقتی اطرافم ناآروم باشه ، امنیته.

اینجا مثه سر فرو کردن توی لاک خودمه.

از قیل و قال دنیا در امانم.... نه خانی میاد نه خانی میره.

خودمم و خودم.

مینویسم و از روی کلمات عبور میکنم بدون مکس بدون ترس بدون ....

راستش باوجود تمام قشنگیای زندگی فردیم ، زندگی اجتماعی مزخرفی رو گذرونده ام امسال.

درست وقتی که سعی کردم توی خونه جدیدم ( اینستاگرام ) جاگیر بشم ، هجوم قیل و قال اطراف خونه امو تکون داد.

انقدر تکون داد تا ترجیح دادم در و پنجره ها رو محکم ببندم و توی اتاق تهی کز کنم توی خودم.... نه صدایی بشنوم و نه صدای ایجاد کنم !

بازم برگشته ام توی خونه ی قدیمیم ... توی حباب امن خودساخته ام.

یه لحظه هاییی با خودم فک میکنم این از ضعفمه که تا تقی به توقی میخوره جا میزنم .

شایدم برعکس این از نقاط قوتم باشه که میتونم به گذشته برگردم و خودمو از نو بسازم!

نمیدونم .... بهرحال این دوره سکوت هم خیلی طولانی شده هم اگر بند سر و صداهای اطراف باشه، روزبروز عمیق تر میشه